Zoals ik Zie op Zondag – Fotografie

Herfstbaby’s

In het eerste jaar van hun leven heb ik de tweeling Kind Vier en Kind Vijf op allerlei mogelijke manieren gefotografeerd. Dat begon één dag na hun geboorte toen ik met ze thuis kwam. Boven in de woonkamer wachtte het bezoek, ik was echter heel stilletjes met ze naar mijn studio geslopen, waar ik het decor van hun geboortekaartje al klaar had liggen. Het enige wat ik hoefde te doen, was de meisjes in het decor plaatsen, vervolgens op een ladder van twee meter hoogte klimmen en vanuit die positie de foto maken. Het verliep voorspoedig: de tweeling lag verwonderd om zich heen te kijken en gaf geen kik, de instelling van mijn camera waren gedaan en ik wilde net de foto maken toen een ijzige stem klonk:

Waar bent u in godsnaam mee bezig, mevrouw Wersch?’

In de deuropening stond een vrouw (blijkbaar de kraamhulp) met een boze blik naar mij te kijken. In gedachten telde ik razendsnel mijn kansen om óf ervandoor te gaan  óf om door te gaan waar ik mee bezig was: dat was er een. Namelijk nu. Als deze vrouw langer na ging denken over waar ik ‘in godsnaam mee bezig was’ en besefte dat er twee pasgeboren baby’s op een ijskoude studiovloer lagen, dan stond over vijf minuten Veilig Thuis voor de deur. Ik drukte dus een aantal keren achter elkaar af, gokte erop dat de foto gelukt was. Tenslotte had ik deze opstelling vaak genoeg geoefend met twee Baby Born poppen als stand in.

Zo elegant als mogelijk was (gemakshalve vergat ik dat het slechts 24 uur geleden was dat ik acht kilogram aan baby op de wereld had gezet) klom ik van de ladder af, liep op de vrouw af en schudde haar de hand. ‘Wat fijn dat je er bent, jij komt me helpen deze week met deze prachtige modellekes? Het is trouwens van Wersch, en niet Wersch’.

En terwijl ik verder blaatte in de hoop dat ze zou vergeten wat ik had gedaan, pakten we samen Kind Vier en Vijf op, en droegen ze naar boven, waar ze voor de eerste nacht in hun eigen huis zouden slapen. Samen slapen, samen dromen, en samen groot worden. En de foto van hun geboortekaartje? Die houd ik in het verschiet tot hun verjaardag.

Reageren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *