Vriendschap op Vrijdag - Verhalen

de Zus6en: op zoek naar de verloren tijd

Op onze aarde wonen bijna 8 miljard mensen met een eigen levensverhaal. Talloze momenten, hoogte- en dieptepunten vanaf de dag van geboorte tot het moment van sterven maken van elk leven iets bijzonders. Een verhaal kent een begin, een midden en een eind, geen enkel verhaal is hetzelfde. In de serie ‘Vriendschap op vrijdag’ vertel ik de verhalen van mensen die laten zien dat je zelfs uit de meest nare omstandigheden levenskracht kunt halen, door er simpelweg met onverzettelijke moed de schouders onder te zetten en door te gaan. Deze keer het verhaal van de Zus6en, die elkaar door twee echtscheidingen vonden, kwijtraakten en hervonden.

Op zoek naar de verloren tijd

Jazzy van Wersch (Venlo,1997), Willemijn Stals (Roermond, 1997), Matíze van Wersch (Venlo, 2000), Saulle van Wersch (Venlo, 2003), Rêve van Wersch (Venlo, 2006) en Timbe van Wersch (Venlo, 2006). Dit zijn de namen van de hoofdrolspelers in de theatervoorstelling de Zus6en. Onder de bezielende leiding van theatermaker Jazzy (Zus6 Een) zijn deze vrouwen op zoek naar een thuis, want als je altijd onderweg bent met een weekendtas, waar is dan eigenlijk je echte thuis? In dit verhaal, op zoek naar de verloren tijd, neem ik je mee in de wereld van de Zus6en, door een kijkje achter de schermen te geven over wat zij in de afgelopen acht maanden hebben meegemaakt.

Zus6 Een: Jazzy van Wersch

Leeftijd: 25 jaar

Papa: Bert Peters

Mama: Luca van Wersch

Werk/studie: eigenaar Creative Kids Atelier Amsterdam/ Docerend theatermaker/ vierdejaars student theatermaker aan de Academie voor Theater en Dans in Amsterdam/ minor Psychomotorische therapie

Ikzelf in vier woorden: gevoelig – open – vrolijk – luidruchtig

Zus6en in vier woorden: luid – gezellig – open – zusterschap

Als ik later groot ben…: ben ik een gezond en gelukkig mens

Mijn droom: een productiehuis voor kinderen en jongeren waar ateliers worden aangeboden die de creativiteit stimuleren. Dit in combinatie met een praktijk voor creatieve therapie, ook gericht op kinderen en jongeren

Citaat: je bent goed genoeg

Een dansvoorstelling voor kinderen, in een sprookjesachtige sfeer, dat is het beeld dat ik voor ogen had toen ik nadacht over de opdracht om een eigen voorstelling te maken. Dat het uiteindelijk iets voor jongeren en volwassenen werd, had ik van te voren niet kunnen bedenken. Waar ik tijdens dit proces achterkwam, is dat beelden, ideeën en sferen die in je hoofd ontstaan, altijd goed genoeg zijn om mee te gaan werken en vorm te geven op de vloer. En zo ben ik met mijn Zus6en aan de slag gegaan, die zich vanaf dag één met volledige overgave hebben ingezet.

Zes maanden lang wekelijks repeteren, dat was werkelijk magisch. Zeker als we improviseerden, dan spatte de energie er vanaf. Op de vloer aan het werk zijn met je familie, dat kun je gerust een hele uitdaging noemen. Hoe grijp ik in als de concentratie laag is, hoe zorg ik ervoor dat een scène wordt zoals ik het voor ogen heb? Dit is een leerzame zoektocht geweest, omdat mijn Zus6en ook eerlijke spiegels zijn en ik heb hierin veel geleerd over mijn rol als maker. Ook ben ik dichter tot mezelf gekomen, ik heb een nieuw thuis mogen vinden bij mijn Zus6en. Spelen op het Zomerparkfeest? Dat is de droom die ik als vijftienjarige puber had en die nu uitkomt.

Zus6 Twee: Willemijn Stals

Leeftijd: 25 jaar

Papa: Marcel Stals

Mama: Marissa Versleyen

Werk/studie: dansdocent bij Silvia’s Danceschool/ performer bij Silly Girls Entertainment/ werkzaam als commercieel model/ Master Creative Industries aan de Radboud universiteit Nijmegen specialisatie duurzaamheid

Ikzelf in vier woorden: daadkrachtig – verzorgend – creatief – ruimdenkend

Zus6en in vier woorden: chaotisch – lief – zorgzaam – uniek

Als ik later groot ben…:maak ik me sterk voor een duurzame wereld

Mijn droom: met mijn Zus6en oud worden: kerst vieren, kinderen krijgen, elk bijzonder moment samen delen. Ieder op haar eigen manier, elkaar steunen door dik en dun.

Citaat: alles heeft een reden

Zes creatieve breinen bij elkaar, stuk voor stuk met aanleg voor de disciplines dans, zang en theater. Het leverde zoveel materiaal op, veel teveel om te kunnen gebruiken in de voorstelling. Dat ik mijn verhaal heb durven delen, zonder mij bezwaard te voelen, is mijn grootste groei geweest. Ik maak eindelijk volledig deel uit van het leven van mijn zussen, ik voel mij weer compleet. Mijn moeder heeft jarenlang van dichtbij  mijn gemis en verdriet gezien. De eerste voorstelling, waarbij we in Theater Plein in Amsterdam speelden: kippenvel! Het stuk, alle beelden en emoties kwamen tot leven en na de voorstellingen voelden we allemaal een soort opluchting met daarbij een grote hoeveelheid trots. Trots dat wij ons zo kwetsbaar hebben durven opstellen tegenover een publiek gevuld met zeer persoonlijke banden. Frank, mijn stiefvader, heeft een grote rol in mijn leven gespeeld. Hij kwam altijd naar mijn voorstellingen kijken. Helaas is hij in de zomer van 2021 overleden. Mama en ik hebben een pittig jaar achter de rug door het verlies van deze bijzondere man. Ik wilde Frank benoemen tijdens de voorstelling, en dat was voor mijn moeder een heel bepalend en emotioneel moment.

Wie is Willemijn? Deze vraag werd mij gesteld bij de eerste repetitie in januari van dit jaar in Theater de Garage. Ik heb lang het gevoel gehad dat ik een deel van mezelf kwijt was, simpelweg niet kon vinden. Dat stukje heb ik teruggevonden. het gevoel dat deze vraag beantwoord is. Ik heb mijn Zus6en teruggekregen.

Zus6 Drie: Matíze van Wersch

Leeftijd: 22 jaar

Papa: Bert Peters

Mama: Luca van Wersch

Werk/studie: Jumbo/ tweedejaars Creative Business aan de Hogeschool Amsterdam

Ikzelf in vier woorden: zorgzaam – grappig – lief – uitbundig

Zus6en in vier woorden: lief – gestoord – knap – uitbundig

Als ik later groot ben…: wil ik iets voor mezelf beginnen op creatief gebied

Mijn droom: om met mijn Zus6en samen te werken in een bedrijf

Citaat: Leef je leven

Toen we begonnen met repeteren, nu alweer acht maanden geleden, wist ik totaal niet wat ik moest verwachten van deze voorstelling. Door mijn achtergrond (drie jaar geleden ben ik afgestudeerd aan de Nederlands Musical Academie in Arnhem) had ik het idee dat het een soort musical zou worden. Dat is het dus absoluut niet geworden. Iedereen was bijna elke repetitie aanwezig, dat was ontzettend gezellig. We namen om de beurt iets lekkers mee, en konden heerlijk bijkletsen. Ik heb wel onderschat dat het ook moeilijk kan zijn om met mijn Zus6en iets te maken. Als je normaal gesproken aan een productie begint ken je de mensen niet, je stapt er als het ware blanco in. Als er dan onderling met de Zus6en gedoetjes of ruzietjes waren, dan viel dat wel eens een beetje tegen.

Toch hebben we hierdoor een groei doorgemaakt met elkaar, dat merkten we al aan de reactie van de regisseurs. Ze waren zeer enthousiast over wat we deden.  De reacties van het publiek op onze voorstellingen waren ontstellend mooi en emotioneel. Dat we nu ons stuk op het Zomerparkfeest doen, dat had ik nooit gedacht, daar zelf ooit een keer te spelen. Dit is waar ik vroeger zelf kwam, en mijn ogen uitkeek naar alles wat danste en bewoog en acteerde.  Ik vind het dan ook een grote eer, om daar te gaan spelen en mensen te raken met ons verhaal.

Zus6 Vier: Saulle van Wersch

Leeftijd: 19 jaar

Papa: Marcel Stals

Mama: Luca van Wersch

Werk/studie: Mout horeca/ tweedejaars Pedagogiek aan Rijnijssel in Nijmegen

Ikzelf in vier woorden: zorgzaam – open – liefdevol – levensgenieter

Zus6en in vier woorden: chaotisch – sexy – irritant – grappig

Als ik later groot ben…: werk ik met mensen, het liefst met kinderen

Mijn droom: gelukkig zijn op alle vlakken in mijn leven

Citaat: doe alles alsof het de laatste keer is

Zus6en Een, Twee en Drie hebben twee keer een echtscheiding meegemaakt, ikzelf en Zus6en Vijf en Zes een keer.  Wij waren nog zo jong toen mama bij papa wegging: ik was vier, mijn tweelingzusjes moesten nog twee jaar worden. Mijn herinneringen zijn dus heel anders dan die van de drie grote Zus6en. Toen we begonnen met repeteren hebben we veel materiaal verzameld, om te kijken wat we wilden laten zien. Door te luisteren naar elkaars verhalen heb ik een betere kijk gekregen op hoe het vroeger allemaal is gegaan. We hebben zoveel tijd met elkaar doorgebracht en zijn zó de diepte in gegaan, dat ik de echtscheiding en alle gevolgen daarvan een betere plek heb kunnen geven.

Ik ben er sterker uitgekomen en weet dat ik er niet alleen voor sta. Hoe verschillend wij als Zus6en ook zijn, met onze ideeën zaten we op één lijn, het was heel fijn om samen te werken en de emoties te beleven. Ik herinner me goed dat tijdens de repetitie bij het stuk van Willemijn en Jazzy, de rest aan de kant stond te snikken, zo emotioneel was (en is) het. Daarna konden we er hard om lachen, elke keer gebeurde dat weer. Jezelf laten zien aan elkaar, hoe sterk we allemaal zijn, dat is wat we gedaan hebben en daar heb ik ontzettend veel energie van gekregen. Ik ben meer en meer mezelf geworden.

Zus6 Vijf: Rêve van Wersch

Leeftijd: 16 jaar

Papa: Marcel Stals

Mama: Luca van Wersch

Werk/studie: Mout horeca/ examenjaar Valuascollege

Ikzelf in vier woorden: zorgzaam – lief – blij – ingetogen

Zus6en in vier woorden: chaotisch – gezellig – lief – artistiek

Als ik later groot ben…: heb ik een eigen winkeltje en twee poesjes en een Renault 4

Mijn droom: om aangenomen te worden bij Danser I Creative contemporary Rijnijssel in samenwerking met ArtEZ Arnhem

Citaat: Volg je eigen wijsheid

De weg er naar toe, om te zien hoe elk van de Zus6en haar eigen stuk maakte was erg intens. Ik had daar geen enkel beeld bij, ik liet het op me afkomen. En nu we zoveel maanden verder zijn zeg ik: het past. Elk stuk past bij de Zus6 die het gemaakt heeft. Ik heb grote bewondering voor hun allemaal, het was heel bijzonder om te zien hoe Jazzy in haar makersrol zat. De periode van repeteren en spelen is erg snel voorbij gegaan, dat valt me wel tegen, we hebben het zo leuk gehad met elkaar en ik vind het echt erg dat het voorbij is. Ik merk wel dat ik echt ben gegroeid in deze tijd. Vroeger was ik meer op de achtergrond, zei nooit snel iets als er eens een situatie was die niet leuk was, of als we geïrriteerd raakten door elkaar. Ik durf nu mijn mond open te doen om te praten en mijn mening te geven, ik heb meer zelfvertrouwen gekregen.

Mama heeft ons alleen opgevoed: door haar heb ik gezien dat de wereld om meer draait dan alleen jezelf, dat je oog hebt voor mensen om je heen die het zwaar hebben. Zoals de daklozen waar ze al jaren voor kookt, mijn wereldbeeld is groter geworden door te zien hoe ze dit doet. En ze heeft me geleerd dat je door moet zetten om iets te bereiken, niet te snel opgeven. Dus ook al vind ik het nog wel eens moeilijk om mezelf te laten zien zoals ik ben, dan doe ik het toch.

Zus6 Zes: Timbe van Wersch

Leeftijd: 16 jaar

Papa: Marcel Stals

Mama: Luca van Wersch

Werk/studie: Mout horeca/ Eerstejaars Podiumkunsten Danser I Urban Rijnijssel Arnhem

Ikzelf in vier woorden: spontaan – creatief – uitvoerend – energiek

Zus6en in vier woorden: krachtig – zelfbewust – mooi – druk

Als ik later groot ben…: dan ben ik een grote danser

Mijn droom: dat ik de wereld ga ontdekken en veel reizen

Citaat: op de momenten dat het moeilijk wordt, blijf doorgaan, want dan kom je verder

Doodeng vond ik het, de eerste voorstelling in Plein Theater Amsterdam, om mijn levensverhaal voor 150 man te vertellen. Nou ja, vertellen…ik ben een danser, een acteur zonder woorden. Ik gebruik mijn lichaam om te laten zien wat ik wil zeggen.  Trouwens: het spelen van de eerste twee voorstellingen in Plein Theater Amsterdam was heel anders dan de laatste twee voorstellingen in Theater de Garage in Venlo. In Amsterdam voelde ik me vrijer, veel mensen kenden ons verhaal niet. In Venlo spelen was een thuiswedstrijd: de zaal zat vol bekenden, daardoor was ik wel zenuwachtig. Ik ben benieuwd hoe het spelen op het Zomerparkfeest gaat: ik vind het wel heel cool, maar weet niet goed of ons theaterstuk wel bij de programmering past.

In de afgelopen periode ben ik erachter gekomen hoezeer de scheiding me heeft beïnvloed. Ook al was ik nog heel klein, ik heb na zoveel jaar nog steeds moeite met bepaalde situaties die ik me goed herinner en waar ik verdrietig van word. Mama (ik ben trouwens echt een mini-versie van haar) is na de scheiding alleen gebleven, ik heb veertien jaar een vaderfiguur gemist. En toch, als ik mijn ogen sluit, zie ik vol vertrouwen uit naar de nieuwe start aan de dansacademie, de toekomst, wedstrijden met C-fam doen, mezelf beter leren kennen, en het hele leven dat nog komen gaat.

Reageren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *